Królewska Gra z UR starożytna gra planszowa Gra 20 pól The Royal Game of Ur

Poczuj dreszczyk emocji starożytności w Twoim domu! Odkryj Królewską Grę z Ur i przenieś się w fascynujący świat rywalizacji sprzed tysięcy lat.

Masz ochotę na intelektualną rozrywkę, która wciągnie Cię na długie godziny? Szukasz sposobu na spędzenie czasu z bliskimi w niebanalny sposób? Królewska Gra z Ur to idealny wybór! Ta starożytna planszówka nie tylko dostarczy Ci mnóstwo frajdy, ale także pozwoli Ci poczuć ducha historii. Poczuj się jak sumeryjski król, planując strategiczne ruchy i walcząc o zwycięstwo na eleganckiej planszy.

Krótka podróż w czasie:

Popularność Królewskiej Gry z Ur w starożytności nie powinna dziwić. Podobnie jak egipska gra senet, stanowiła ona formę rozrywki dostępną zarówno dla władców, jak i zwykłych obywateli. Świadczy o tym odkrycie jednej z plansz wyrytej na rzeźbie Lamassu, monumentalnego skrzydlatego byka strzegącego pałacu Sargona II w Khorsabad. Co ciekawe, w starożytnym Egipcie tworzono nawet sprytne zestawy 2 w 1, gdzie po jednej stronie pudełka znajdowała się plansza do seneta, a po drugiej – do Królewskiej Gry z Ur.

U szczytu swojej popularności gra z Ur nabrała również wymiaru duchowego. Wierzono, że przebieg rozgrywki odzwierciedla przyszłość gracza i przekazuje wiadomości od bóstw lub innych nadprzyrodzonych sił. Jedna z glinianych tabliczek z opisem gry sugeruje, że stanięcie na konkretnym polu mogło zwiastować zdobycie przyjaciela, siłę lwa, czy nawet możliwość napicia się dobrego piwa.

Jednakże układ poszczególnych pól na planszy nie był stały i ewoluował wraz z rozprzestrzenianiem się gry do odległych regionów świata. Ta ewolucja jest wyraźnie widoczna w ponad 100 kompletach odkrytych dotychczas przez archeologów. Choć gra z Ur przyjmowała różne nazwy w zależności od kultury, do której dotarła (oryginalna nazwa pozostaje nieznana), konsekwentnie określano ją jako Grę na Dwudziestu Kwadratach.

W późnej starożytności popularność gry z Ur zaczęła stopniowo zanikać. Istnieją dwie główne hipotezy dotyczące tego zjawiska. Pierwsza sugeruje, że gra ewoluowała we wczesną formę tryktraka (backgammon). Druga natomiast przypisuje tryktrakowi wyparcie gry z Ur i stopniowe zapomnienie jej zasad. Zanim jednak do tego doszło całkowicie, najprawdopodobniej za sprawą żydowskich kupców, gra dotarła do indyjskiego miasta Kochi. Tam, pod nazwą Aasha i z nieco zmodyfikowanymi regułami, grano w nią aż do lat 50. XX wieku, nie zdając sobie sprawy z jej starożytnego pochodzenia.

Ponowne odkrycie i zrozumienie zasad gry z Ur było zasługą Irvinga Finkela, kuratora w British Museum, w 1980 roku. Wcześniej, Sir Leonard Woolley odkrył pierwsze komplety na Królewskim Cmentarzysku w Ur w latach 1922 i 1934 (stąd współczesna nazwa), lecz nikt nie wiedział, jak w nią grać. Na szczęście, w przeciwieństwie do wielu innych starożytnych gier, zachowały się szczegółowe opisy reguł na dwóch glinianych tabliczkach – jedna pochodząca z Babilonu (ok. 177 r. p.n.e.), a druga z Uruk (młodsza o parę stuleci). Diagramy plansz na odwrocie tych tabliczek nie pozostawiały wątpliwości co do opisywanej gry.