AGECOL INSECOL AEROZOL - 250 ML

⭐ Zwalcza mączliki, mszyce i wełnowce, wciornastki.

⭐ Łatwe stosowanie.

⭐ Skuteczna likwidacja szkodników.

Insecol AE  jest środkiem owadobójczym w formie dyspensera aerozolowego, o działaniu kontaktowym i żołądkowym, przeznaczonym do zwalczania szkodników w niektórych roślinach ozdobnych uprawianych pod osłonami. W roślinie działa systemicznie.

STOSOWANIE ŚRODKA:

✅ Gerbera (pod osłonami - w szklarniach lub trwałych tunelach foliowych) - mączlik szklarniowy - zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika. Aerozolować całą roślinę z odległości 30 - 40 cm, tak aby była wilgotna, ale żeby nie spływały z niej krople. Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1.

✅ Chryzantema ogrodowa (w szklarniach lub trwałych tunelach foliowych) - mszyca wielożerna, wciornastek amerykański - zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika. Aerozolować całą roślinę z odległości 30 - 40 cm, tak aby była wilgotna, ale żeby nie spływały z niej krople. Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1.

✅ Kawowiec (w szklarniach lub trwałych tunelach foliowych) - wełnowiec cytrusowiec - zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika. Aerozolować całą roślinę z odległości 30 - 40 cm, tak aby była wilgotna, ale żeby nie spływały z niej krople. Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1.

OPAKOWANIE: aerozol 250 ml

AGRECOL INSECOL TO PRODUKT PRZEZNACZONY DO WALKI Z OWADAMI.

⭐ Mszyce - jak wyglądają?

Mszyce (Aphidoidea) to małe owady z rzędu pluskwiaków, które masowo żerują na roślinach. Uszkadzając zarówno gatunki ozdobne, jak i uprawne – drzewa i krzewy (liściaste oraz iglaste), rośliny doniczkowe, warzywa, owoce, a nawet chwasty. Poszczególne gatunki mszyc różnią się od siebie wyglądem. Występują formy ze skrzydłami i bezskrzydłe. Ciało mszyc osiąga długość kilku milimetrów, trudno dostrzec je gołym okiem. Mszyce wysysają sok z roślin i tworzą spadź (wydzielina ta nazywana jest także „rosą miodową” lub „miodem spadziowym”).

Gatunki mszyc.

Na świecie występuje ponad 3,5 tysiąca gatunków tych szkodników, z czego w Polsce spotkać można kilkaset. Mszyce to małe owady (około 1-2 mm) o miękkim, wrzecionowatym kształcie. Poszczególne gatunki mszyc różnią się przede wszystkim barwą. Po kolorze łatwiej jest je zidentyfikować i dobrać odpowiednie środki do ich zwalczania. Mszyce mogą być:

• białe (np. obiałka korowa),
• żółte (mszyca malinianka, mszyca różano-trawowa),
• różowe albo pomarańczowe (np. mszyca kwaśnicowa),
• ciemnozielone (mszyca bzowa),
• granatowe (np. mszyca porzeczkowa),
• czarne (np. mszyca burakowa).

Wygląd mszyc różni się w zależności od fazy rozwoju, w której się znajdują – mogą być uskrzydlone lub bezskrzydłe. Ich nazwy pochodzą od żywiciela (lub żywicieli), na którym żerują. Mszyce bardzo szybko się rozmnażają, więc walka z nimi może być trudna. W sezonie wiosenno-letnim szkodniki te rozmnażają się przez dzieworództwo, czyli bez zapładniania (bezskrzydłe samice). Mogą wtedy wydać od kilu do kilkunastu pokoleń nowych osobników, które dojrzałość płciową osiągają już po kilku dniach.

Szkody wyrządzone przez mszyce.

Mszyce wysysają z roślin sok – najchętniej żerują na młodych, soczystych pędach. Uszkadzają i deformują liście, pąki kwiatowe, zawiązki owocowe, a niektóre gatunki żerują także na korzeniach. Efektem żerowania są poskręcane, powyginane, pomarszczone, odbarwione oraz przedwcześnie więdnące i opadające liście i igły. Ponadto osłabione rośliny tracą odporność i stają się bardziej podatne na groźne choroby. Spadź, którą wydzielają mszyce, to pokarm idealny nie tylko dla mrówek. Jest słodka i pożywna i stanowi idealne środowisko dla rozwoju grzybów sadzakowych. Grzyby te tworzą czarny nalot na liściach, co ogranicza dostęp światła słonecznego i utrudnia roślinom fotosyntezę.

Mszyce przenoszą także groźne choroby wirusowe. Mszyce ograniczają wzrost i rozwój roślin, ponadto budują na roślinie nieestetyczne schronienia – galasy (narośla i brodawki) na pędach, wyrośla i wybrzuszenia na liściach. Niektóre mszyce wytwarzają biały wełniany puch, w którym się kryją. Jeśli pojawią się na liściach, pędach czy igłach białe „kłaczki” to znak, że rośliny zostały zaatakowane przez mszyce. Owady te bardzo szybko się rozmnażają i przenoszą na kolejne rośliny. Im szybciej zacznie się zwalczać te szkodniki, tym efektywniej ograniczy się rozrastanie ich kolonii. Występowaniu mszyc można zapobiegać w sposób naturalny (środki niechemiczne) albo stosując opryski preparatami ochrony roślin (środki chemiczne).

Jak zwalczyć mszyce?

Domowe sposoby na mszyce.

W zwalczaniu mszyc mogą pomóc samodzielnie przygotowane gnojówki, napary i wyciągi np. z czosnku, aksamitki, piołunu, bielunia, lulka czarnego, mniszka lekarskiego, pokrzywy zwyczajnej, krwawnika pospolitego, cebuli, rumianku, skrzypu polnego czy wrotyczu pospolitego. Rośliny można też spryskiwać wodą z szarym mydłem lub płynem do mycia naczyń. W sklepach ogrodniczych można też kupić gotowe preparaty naturalne np. mydło potasowe, Agricolle (wyciąg z glonów), Himal i inne.

Silne i zdrowe rośliny rzadziej poddają się inwazji mszyc, dlatego warto zapewnić roślinom jak najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju: odpowiednie stanowisko i glebę, wystarczającą ilość wody, trzeba także prawidłowo je nawozić i regularnie odchwaszczać. Powinno się też obserwować rośliny i reagować niezwłocznie po pojawieniu się pierwszych widocznych objawów żerowania mszyc.

Opryski chemiczne.

Preparaty chemiczne są bardzo skuteczne w zwalczaniu mszyc, jednak trzeba używać ich zgodnie z instrukcją na opakowaniu – trzeba przestrzegać zaleceń dotyczących stężenia i terminów oprysków. Nieprawidłowe stosowanie środków chemicznych może prowadzić do zatrucia owadów pożytecznych (np. pszczół czy biedronek), skażenia wody, zniszczenia roślin, może też wpływać na zdrowie ludzi, a także zwierząt domowych.

⭐ Mączliki - jak wyglądają?

Mączlik to pasożyt z rodziny mączlikowatych żerujący na roślinach ozdobnych i warzywach. Najczęściej spotyka się go na pomidorach i ogórkach. Jest owadem trudnym do usunięcia, jednak przy zastosowaniu odpowiednich preparatów, udaje się go wytępić. Mączlik czuje się najlepiej tam, gdzie jest sucho i ciepło. Dlatego chętnie bytuje w mieszkaniach i szklarniach. Na zewnątrz pojawia się między majem a wrześniem.

Dorosłe szkodniki to białe muszki o wielkości ok. 1,5 cm pokryte mączystymi wydzielinami woskowymi. Larwy tego szkodnika o białym lub żółtaworóżowym kolorze są owalne i lekko spłaszczone. Mączliki żerują na spodniej stronie liści, gdzie składają jaja. Można zobaczyć je gołym okiem i szybko zająć się ich usuwaniem.

Wśród mączlików występujących w Polsce wyróżnia się mączlika szklarniowego, różanecznikowego i warzywnego. Na obszarach tropikalnych i subtropikalnych uprawy atakuje mączlik ostroskrzydły (nazywany też tytoniowym) bardzo odporny na środki owadobójcze i przez to trudny do usunięcia.

Uszkodzenia wywołane przez mączlika.

Jeśli mączlik pojawi się na naszej uprawie i w porę go nie zauważymy, doprowadzi do całkowitego zniszczenia roślin. Co powoduje mączlik szklarniowy? Ten pasożyt atakujący głównie rośliny uprawiane pod osłonami, ale również kwiaty ozdobne (azalie, róże, fuksje, pelargonie) uszkadza liście.

Początkowo działanie szkodnika objawia się niewielkimi żółtymi plamkami. Po pewnym czasie liście żółkną, usychają, aż w końcu opadają. Jeśli doszło już do rozwoju dorosłych osobników, kiedy poruszymy rośliną, odlatują z niej białe muszki. Obecności mączlika szklarniowego towarzyszy też choroba grzybowa (grzyb powstaje na spadzi produkowanej przez muszki).

Charakterystycznym objawem wskazującym na obecność mączlika są nakłucia na liściach. Kiedy spojrzymy pod światło, zobaczymy małe powygryzane otwory oraz bytujące na roślinie szkodniki.

Leczenie i zapobieganie mączlikowi.

Mączliki należą do pasożytów, których trudno się pozbyć. Im szybciej zauważymy niechcianego bywalca, tym większa szansa, że nie zniszczy naszych roślin. Kiedy tylko mączlik pojawi się na kwiatach ozdobnych, jego zwalczanie rozpoczynamy od umycia liści. Do wody dodajemy szare mydło i czosnek i takim roztworem myjemy każdy liść. Ten naturalny sposób może okazać się niewystarczający – wtedy sięgamy po gotowe środki owadobójcze na mączlika.

Domowe sposoby na zwalczanie mączlika.

Mączliki możemy potraktować naturalnymi opryskami tworzącymi na ciele szkodnika powłokę blokującą dostęp powietrza. Taki środek jest w pełni bezpieczny i jeszcze w dniu oprysku możemy zjeść owoce i warzywa (jeśli stosujemy środek do oprysku roślin owocujących). Do ochrony ozdobnych roślin domowych i balkonowych przyda się również aerozol owadobójczy odporny na deszcz. Stosuje się go raz na 3 tygodnie, a środek działa systemicznie. Wśród substancji zdolnych do usuwania mączlików znajduje się acetamipirid i bifentryna.

⭐ Wełnowiec – jak wygląda ?

Szkodniki te wyglądają bardzo specyficznie, dzięki czemu łatwo je rozpoznać. Samice i larwy pokryte są woskowatą wydzieliną. Właśnie ze względu na nią, owady budzą skojarzenia z puszystą wełną. Osiągają wielkość do kilku mm. Lubią suche i ciepłe środowisko. Wełnowce zaliczane są do rodziny czerwców. Poniżej na zdjęciu widoczne są poszczególne osobniki wełnowca w otoczeniu mszyc.

Po czym można poznać, że roślinę zaatakowały wełnowce? Jest kilka oznak:

• na liściach widoczne są białe punkty, przypominające kawałki miękkiej waty,
• w zaawansowanych stadiach biała wydzielina widoczna jest również na łodygach, a także przy nasadzie liści,
• kwiaty, liście, łodygi żółkną i obumierają,
• roślina jest pokryta lepką rosą (spadzią).

Zainfekowany kwiat wygląda źle i zaczyna obumierać. Co więcej, wełnowce rozmnażają się bardzo szybko, a woskowata otoczka chroni je przed środkami, które służą do ich zwalczania. Nawet jaja składane są właśnie pod nią. Dodatkowo podczas ich żerowania pojawia się lepka rosa, która sprzyja rozwojowi grzybów. Więc inwazja wełnowców może wywołać inne choroby. Owady te są również nosicielami roślinnych wirusów.

Skąd się biorą wełnowce?

Podobnie jak inne szkodniki wełnowce najczęściej przynoszone są z nowo zakupionych kwiatów. Dlatego niezwykle ważne jest, aby roślinom przyglądać się jeszcze w sklepie. Warto sprawdzić spodnią część liści (wełnowce bardzo często kryją się przy nerwach, szczególnie przy głównym). Najlepiej jest też rozchylać łodygi i sprawdzić ich stan u podstawy. Co ważne, ze względu na to, że lepka rosa pojawiająca się podczas żerowania wełnowców, jest idealna do rozwoju grzybów, warto zwrócić uwagę, czy na liściach pojawiły się czarne plamy. Niestety szkodniki mogą się kryć również w ziemi, dlatego w domowych kwiatach trzeba regularnie zaglądać do brył.

Czasem może być też tak, że wełnowce będą przeniesione ze szczepami roślin, dlatego ważne jest, aby brać je ze sprawdzonych miejsc.

Wełnowce często atakują storczyki, kaktusy, fikusy, krotony, juki, hoje, kamelie, draceny, a także cytrusy, czyli kwiaty bardzo popularne i lubiane. Jednym słowem problem z tymi owadami może dotyczyć każdego. Warto więc wiedzieć, jak się ich pozbyć.

Jakie preparaty są dobre na wełnowce?

Warto zacząć od ekologicznych środków. Ze względu na to, że nie zawierają pestycydów, są bezpieczne, można stosować je w domu. Preparaty tego typu opierają się na bazie z olejów np. rzepakowego lub rydzowego. Ich działanie polega na tym, że oblepiają szkodniki i uniemożliwiają im oddychanie. Ze względu na to, że wełnowce pokryte są woskowatą powłoką, zabieg trzeba powtarzać często, a najlepiej jest, kiedy po prostu uzupełnia czynność mechanicznego usuwania tych owadów. W przypadku oprysku ze środków zawierających pestycydy (Agrecol Insecol) trzeba zachować ostrożność i działać selektywnie. Zawsze należy je stosować w dobrze wentylowanych pomieszczeniach lub na zewnątrz. Niezwykle istotna jest również ochrona skóry i oczu. Ważne też, aby zawsze postępować zgodnie z zaleceniami producenta tego typu preparatów.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na ostrzeżenia o rodzajach zagrożeń i przestrzegaj zasad bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.

Nabycia środków ochrony roślin może dokonać osoba pełnoletnia i posiadająca kwalifikacje wymagane od osób nabywających środki ochrony roślin określone w art. 28 ustawy o środkach ochrony roślin.